De Scheleberg en de biografie van Jaap van der Linden
Op zondag 2 april was ik er op de ‘Scheleberg” in Lunteren. Ooit was het een rood vakantiebolwerk. Het is gebouwd in de jaren 34 en 35 van de vorige eeuw als een kamphuis. Met wat speuren vindt je nog een gedenkplaat: “In het crisisjaar 1935 werd dit gebouw door jonge werklozen in samenwerking met regering en vakbeweging gesticht”. Die vakbeweging was in dezen ‘De Algemene Nederlandsche Bond van Handels-en Kantoor personeel. Een vakantieoord voor de arbeiders en bedienden. Een vakantieoord is het nog, al vindt je van dat rode niet meer zoveel terug. Het straalt meer kapitaal uit. Misschien wel het bewijs dat de arbeid zijn welvaart heeft bereikt.
Dat rode bolwerk
Maar op die zondag van 2 april is het toch weer dat rode bolwerk. Een historische dag ook. Dat kwam door het boek ‘Geen stuiver voor de lommerd’. Het levensverhaal van Jaap van der Linden, vakbondsman in hart en nieren en oud-voorzitter van de VHV. Een biografie die vol vaart is geschreven door Peter van der Aa. Hij overhandigde aan Jaap het eerste exemplaar en natuurlijk op de “Scheleberg, want daar kampeert Jaap en zijn familie al een leven lang. Peter vertelde over hoe het boek tot stand is gekomen, “zonder kennis van de vrouw, geen biografie voor de man’. Een directe ode aan Rie de vrouw van Jaap. Nee, ik ga er niets van vertellen, u moet het zelf maar lezen, via onze website ( www.vakbondshistorie.nl ) kunt u het ook bestellen. Wel zeg ik dat het een lust is om te lezen. Je leert er van en er valt ook wat te lachen. Een verhaal van een mens met een rood hart op de goede plek. Geen geleerde omhoog geschoten jongen maar die door de praktijk in de vakbeweging carrière maakte. Bondsbestuurder bij FNV bouw zonder bagger en cement aan zijn schoenen maar hij droeg wel de geur bij zich. Ik had het boek in twee dagen uit en ben ook nog trots dat ik er zelf als CNV jongen in voorkom
Jaap wilde vanzelfsprekend wat zeggen. Nu, 82 jaar en een wat broze gezondheid maar de stem klinkt vertrouwd. “Een man staat voor zijn volk, maar ik ga er toch effe bij zitten, zei Jaap. Hij bedankte Peter voor het schrijven en zijn vrouw Rie voor de ondersteuning. En dat het nog altijd mogelijk is dat hier vakantie gevierd wordt. Met een dikke pluim voor de thuiszorg. Die is in Nederland beter dan gesuggereerd wordt zegt Jaap. Dat hebben we toch maar bereikt! Over dit boek ben ik geëmotioneerd en groots en stervensblij dat jullie er bij zijn
Zo was dat. Want er liepen wat mensen rond vanuit de verschillende fasen van Jaap zijn werkende leven. Allemaal deel uitmakend van de biografie. Met een glas en een hap vieren we het feest en praten bij. Goed geklede mensen met een welvarende uitstraling net als het vakantieoord De Scheleberg’.
Maar je moet niet vergeten dat daarvoor wel geknokt is en dat lees je in ‘ Geen stuiver voor de Lommerd’
Gijs Wildeman,
April 2017